روزگاریست که سودای بتان دین من است غم این کار نشاط دل غمگین من است دیدن روی تو را دیده جان بین باید وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است یار من باش که زیب فلک و زینت دهر از مه روی تو و اشک چو پروین من است تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است دولت فقر خدایا به من ارزانی دار کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست که مغیلان طریقش گل و نسرین من است حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است

خسته از تکرار شنیدن  " مواظب خودت باش "

خدا جون سلام

خوبی؟

هیچ نگو

گاهی وقتا دلم میخواد وقتی بغض میکنم

باز باران ! اما این بار بی ترانه

خدایا !

خودم قبول دارم کهنه شده ام !!!

سلام مرا به وجدانت برسان

میدونی بن بست زندگی کجاست؟

طب مدرن

دلم برای کسی تنگ است که با زیبایی کلامش مرا در عشقش غرق می کند

بهترین دوست تو کسی است که کمتر به آن فکر می کنی

در غم با تو نبودن هیچگاه نگریستم که غرور با من بود...

در تنهایی سرد ، در بی کسی خاموش هیچگاه نگریستم که غرور با من بود...

اما از این جا رفتنت دنیایی را بر سرم خراب کرد...

دنیایی از برابر چشمانم رفت و دنیایی از غم و درد به سراغم آمد...

وقتی برای همیشه رفتی ،غرور رفت و اشک ماند..!

شادی رفت و غم ماند...وقتی رفتی چشمهایم بارانی شد...

بارانی که غرورم را برای همیشه پاک کرد...

ای صبح گیتی افروز !

ای باغ در باغ زیبایی!

و ای در نورافشانی چالاک چون ماه ، دوستت دارم..!

من به امیــد وصال تو زنده ام؛ و اگر آتش این عشق در دلم بمیرد من نیز خواهم مرد..!

و سـرشت من پرورده ی عشق به تو است و از تو میخواهم که هیچگاه سرنوشتم ،

دور از ایـــــــن عشــــــــــق و جـــــــــــــــدا از  ایــن عشـــــــــــق نباشـــــــــد..!

جانم فدای جمالت حتی اگرخون مرابنوشی حلالت باد و من غم عشق میخورم ؛

و حتـــــــی غــــــم عشـــــــق نیز در کامــــــم شیــــــــــرین خواهـــد بود...

 دنبال بهانه نباش عزیزکم

چشم که گذاشتم

 از جنس کدام نور بودی ستاره من؟

که جسارت با تو بودن در من جنبید؟

 حمـاقـت کـه شاخ و دم نــدارد!

 اگر یک روز از زندگی من باقی مانده باشد

از هر جای دنیا چمدان کوچکم را می‌بندم راه می‌افتم

 این روزها زیــــــــادی ساکت شــــــــــده ام ،

نمی دانــــــم چـــــــرا حرفــــــــهایم،

 ساده دوستم داشته باش

خود را درگیر

 گیسوانم

نوازش

 اگه یکی دستتـــو گرفتو دلت لرزید…

زیاد عجله نکن…

 دوستت دارم…

از طلوع عشق…

 این کلافـگی تمومـی ندارـه
اما دیگـه توانـی واسه ادامه نمونده
سکوت میکنم شاید…

 من تو را…

به قلبم قول داده ام..

 دنیایم را میدهم برای لبخندت…

هراسی نیست..

 عجب دنیایی شده..

 به هرکسی که می رسی ، می گوید :
آدم فقط یکبار عاشق می شود ..
دروغ است …
تو باور نکن …
مثلاً خود من ، هرروز ، دوباره ، عاشقت می شوم … میناجانم!!!!!

 خدایا تمام خنده های تلخ امروزم را می دهم..

یکی از آن گریه های شیرین کودکی ام را پس بده.

 اگه انگور سیاه بودی ازت شرابی میساختم…

 برای پیری …

عصا نمی خواهم..
تو را می خواهم..

 کاش..

اون لحظه ای که یکی ازت میپرسه “حالت چطوره” ؟

 ساعتها زیر دوش می نشینی به کاشی های حمام خیره می شوی
غذایت را سرد می خوری
ناهارها نصفه شب ، صبحانه را شام!
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ، همه را قیچی می زنی!

 گفتی دهانت بوی شیر میدهد…

و…

 مانند یک بهار …
مانند یک عبور …
از راه می رسی و مرا تازه می کنی …
همراه توهزار عشق از راه می رسد …
همراه تو بهار …
بردشت خشک سینه من سبز می شود …
وقتی تو می رسی …
در کوچه های خلوت و تاریک قلب مـــــــــن …
مهتاب می دمد …
وقتی تو می رسی …
ای آرزوی گم شده بغض های مـــــــــن …
من نیز با تو به عشق می رسم ….

 قندان خانه را پر کردم از حرف هایت …

تو که میدانی …

 قندان خانه را پر کردم از حرف هایت …

تو که میدانی …

 قلبی دارم خسته از تپیدن

مــــی گــــویــنــد ســـــاده ام ..!

 بیشترین دروغی که در این دنیا گفته ام…

این کلمه است….خوبم…